چرا و چگونه ترانسفورماتور می سوزد؟
سوختن ترانسفورماتور
ترانسفورماتور درصورتی که به صورت صحیح طراحی شده باشد و در شرایط نامی مورد استفاده قرار گیرد یک عنصر با قابلیت اطمینان بالا در مدار است. اما زمانی که هرکدام از شروط بالا رعایت نشود، به مرور زمان یا سریعاً (بسته به میزان خروج از شرایط نامی) آسیب می بیند یا در اصطلاح می سوزد.
سوختن ترانسفورماتور در دو حالت می تواند اتفاق بیفتد:
🔸 ۱- هسته دچار #سوختگی شود. به این معنی که تلفات آن به حدی زیاد شود که دمای آن به حدی برسد که ماهیت مواد آن دچار تغییر شود یا ساختار آن به هم بریزد. در هسته های فریت به دمایی که این اتفاق در آن می افتد دمای #کوری هسته می گویند. در صورت سوختگی ترانس به این صورت ترانسفورماتور دیگر نمی تواند توان و ولتاژ نامی را در خروجی تحویل دهد. بالابردن ولتاژ یا فرکانس ترانس بیش از حد نامی یا طراحی ترانس در چگالی شار بیش از حد تحمل هسته باعث این نوع سوختگی می گردد.
🔸 ۲- جریان عبوری از سیم پیچ ها به حدی بالا برود که از تحمل سیم های سیم پیچ بالاتر رفته و باعث ذوب شدن و سوختن روکش سیم و یا سوختن خود هادی گردد که در این صورت سیم های سیم پیچ به هم اتصال کوتاه می شوند. در نتیجه بسته به محل سوختگی، ولتاژ در خروجی افت می کند و جریان ورودی بیش از حد بالا می رود. پدیده #اشباع_هسته ترانس یا عبور توان بیش از حد نامی از ترانس باعث این نوع سوختگی می گردد.